fbpx

Nauka

2172

Kultura

Świat

Rok
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • 1983
  • 1978
  • 1971
  • 1946
Aleksandra Byrska

Żar codzienności

Moniz opowiada o przełomowych momentach w codzienności – chwilach gdy następują pęknięcia, bez względu na to, czy mowa o prawdziwie tragicznym wydarzeniu czy też o drobnej wewnętrznej zmianie mającej jednak wielkie znaczenie dla przyszłości postaci.
Ilona Klimek-Gabryś

Nastoletni krzyk

Bohaterkami debiutanckiej powieści dziennikarki Natalii Szostak są kobiety reprezentujące trzy pokolenia: babcia Alicja, jej synowa Hanka i wnuczka Marianna.
Magdalena Kargul

Nieprzepuszczalność ciała

Proza Pine jest intymna. Zaludniają ją głównie postaci kobiece, które łączy doświadczanie własnego ciała jako przeszkody.
Karol Kleczka

Niewidzialne miasta

Choć Afropea jest krainą wypartą przez rozmaite formy kolonializmu i klasizmu, to jednak odyseja brytyjskiego pisarza odsłania kolejne fałdy bogatego kobierca tej tradycji.
Eliza Kącka

Kocie spektrum

Gdzie były te dzieci wcześniej? Te córki, ci synowie, których i dziś nie umiemy sobie opowiedzieć, choć jesteśmy już w innym miejscu: mamy społeczno-kulturową ramę dla naszych narracji o ludziach w spektrum.
Edyta Zielińska-Dao Quy

Siła bezsilnych

Elmet było ostatnim niepodległym królestwem celtyckim na Wyspach Brytyjskich.
Diana Dąbrowska

Przebudzenie ze snu

Choć filmowe "Las Vegas Parano" powstało pod koniec lat 90., fabularnie przenosimy się do roku 1971 i czasów rozkwitu psychodelików.
Wojciech Bonowicz

Moi, mistrzowie: Klaudia Pieszczoch

Ostatni wiersz w książce jest, powtórzę, pewnym zaskoczeniem. To właściwie bardzo prosty rysunek, a dokładniej – trzy proste szkice.
Jerzy Jarniewicz

Widmo dojrzałości

Choć "Buszujący w zbożu" ma niezwykłą siłę przyciągania, nie jest powieścią niewinną. Dość późno to zauważyłem: mrok, który ogarnął ulice i mieszkańców Nowego Jorku, wniknął też w duszę głównego bohatera.
Piotr Oleksy

Morski horyzont zdarzeń

Co morskie dzieje świata mówią nam o historii Europy? Z dzieła Lincolna Paine’a można wysnuć wniosek, że swą potęgę zawdzięcza ona właśnie związkom z morzem.
Karolina Ćwiek-Rogalska

Po śladach, których nie ma

Jaki krajobraz dawnych terenów niemieckich rysuje przed nami Springer? Mistyczny, wyjątkowy, pełen znaków i niesamowitości, które jednak odkrywamy nie w samym krajobrazie, ale w jego widzeniu przez narratora.
z Dorotą Masłowską rozmawia Olga Drenda

Soundtracki do życia

Piosenki ułatwiają mi wyrażanie emocji, na które potrzebuję w literaturze tysięcy znaków, różnych figur i obrazów. To dla mnie wyzwolenie: radość bezpośredniej komunikacji na intuicyjnym, fizycznym poziomie. Dotknięcie ludzi w serca.
Michał Kaźmierczak

Kwestionariusz Stacji Literatura. Michał Kaźmierczak

Literatura może prostu zmieniać nasz świat, ale „nasz” w znaczeniu „mały świat każdego człowieka z osobna”.
Michał Kaźmierczak

O babkowym umieraniu

Raz tylko mi do głowy przyszło w życiu całym, że mi babka moja umarła. Jednego dnia na ławce tak sobie siedziałem i twarz moją ciepłe słońce grzało, więc oczy swoje zamknąłem, żeby i powieki ciepła złapały, a wtedy to właśnie przyszło do mnie – że mi babka moja umarła.
Rebecca Solnit

Cytryny Stalina

Stalin był pochłonięty przymuszaniem drzew cytrusowych do przekraczania granic wyznaczonych im przez przyrodę. Najwyraźniej uważał, że ich fundamentalną naturę, podobnie jak naturę ludzi, można zmienić siłą.
Edyta Zielińska-Dao Quy

Kłopot z powszechnym zbawieniem

O ile punkt wyjścia rozważań autora bez wątpienia prowokuje do przemyśleń, o tyle sam esej Leociaka rozczarowuje. Jego refleksje układają się w niezbyt logiczny i poszarpany wywód.
Agnieszka Rzonca

Rybiki w łazience, kotiki na wybiegu

Pełne czułości i zawadiackiego humoru rodzinne opowieści przeplatają się z historiami ofiar Holokaustu – konkretnych osób, które dzięki niezwykłej wrażliwości autora na moment wracają do życia.
Karolina Rychter

Zabawa w przymierzanie się

Murek pisze bardzo mądrze na temat zmory sporej części z nas, czyli syndromu oszusta.
Ilona Klimek-Gabryś

Gdy jedzenie staje się problemem

Wspólną cechą wszystkich zaburzeń odżywiania jest trudność związana z ich leczeniem. Przywołane przez reporterkę historie pokazują, że choroba często wraca, nawet gdy wydaje się, że została pokonana.
Magdalena Kargul

Antologia przestrzeni

Chociaż pozornie ciężka (swoje waży), książka zachowuje wewnętrzną lekkość dzięki zróżnicowanym tekstom, które czyta się z przyjemnością. Przewijają się przez nie sylwetki znanych architektów, teoretyków, poetów, a nawet postaci mitologicznych.
Aleksandra Byrska

Przygody bibliotek

Oto fascynująca historia książek i bibliotek oraz ich przetrwania w zmieniającym się świecie.
Julia Fiedorczuk

Jeż na autostradzie: Justyna Kulikowska

Powiedzieć, że poetka wybija na pierwszy plan materialność języka, to banał, ale nie mogę tego nie powiedzieć.
Diana Dąbrowska

Koniec gry to początek gry

„Biegnij, Lola, biegnij” (1998) to do dziś jeden z kultowych filmów niemieckiego kina. Tom Tykwer manipuluje czasem, bawi się konwencjami, tworzy symulację świata, w którym wszystko jest możliwe. Nawet zmartwychwstanie.
Kinga Piotrowiak-Junkiert

Kwestionariusz Stacji Literatura. Kinga Piotrowiak-Junkiert

„Wolę niedopowiedzenie niż taniość szybkiego efektu grozy” - mówi Kinga Piotrowiak-Junkiert.
Kinga Piotrowiak-Junkiert

Me4x0

Było kilka minut po 14, kiedy tuż przed oknami biura ds. produkcji krajobrazu przejechała na motorze kobieta w niebieskim kombinezonie.
Zbigniew Mikołejko

Baśń i świat

Nie sposób było przejść ze mną przed księgarnią. Zamierałem przed nią z nosem przylepionym do szyby, a okładki z wystawy chłonąłem narkotycznie, niczym chiński konsument opium.
Krzysztof Wołodźko

Rosja albo pytanie o naturę świata

Rosja chce być imperium, lecz także autarkią – zamkniętym w sobie światem, zbudowanym na radykalnej negacji tego, co przychodzi z Zachodu. Czy te pragnienia można pogodzić?
Michał Przeperski

Badacz i obywatel

Czy badacz dziejów najnowszych może mieć nie mniej bogaty życiorys niż bohaterowie jego książek? Przypadek Andrzeja Friszkego dowodzi, że to możliwe. Przekonają się o tym wszyscy, którzy sięgną po książkę „Zawód: historyk”.
Ewelina Kaczmarczyk

Pnioki, krzoki i ptoki

Czytając „Podhalan”, czułam się trochę jak podczas wsłuchiwania się w opowieść babci Anieli – to w końcu książka przygotowana przez górali i góralki o sobie samych. I to jej ogromny atut.
Piotr Kosiewski

Miasto Pań

Wydany niedawno tom „Great Women Painters” dowodzi, jak znacząco w ostatnich latach zmieniła się wiedza na temat twórczości kobiet, a także jej postrzeganie. Rewizja w kanonie historii sztuki staje się faktem.
Karol Kleczka

Rewolucja na papierze

Napiórkowski, znany głównie jako dekonstruktor nowoczesnych mitów i demaskator pseudonaukowców, w najnowszej książce przedstawia podręcznik budowy mitu, który ma wyraźny cel – zbudować lepszą przyszłość.
Przemysław Chudzik

Obrazy oddolne

Na długo zanim Wit Szostak napisał "Oberki do końca świata", a Adam Strug i Janusz Prusinowski zauroczyli miejską publiczność ekstatyczną muzyką ludową, niestrudzonym piewcą polskiej wsi był malarz i etnograf Andrzej Bieńkowski.
Krzysztof Wołodźko

Duchologia z piekła rodem

Istnieje niejedno metalowe vademecum czy encyklopedia metalu. Są to jednak często książki dla wtajemniczonych.
Maria Karpińska

Wigilijny domek z kart

Nie bez racji Ryszard Koziołek nazwał tę historię nową opowieścią wigilijną.
Aleksandra Byrska

Kochać na przekór patriarchatowi

Nowa książka Mony Chollet pozostawia po lekturze więcej pytań niż odpowiedzi.
Kamila Dzika-Jurek

Jak wejść w białe

"Pamiętam czas, kiedy każdej nocy szczekały psy, a księżyc był zawsze w pełni”. Nikt nie pisze tak jak Joan Didion. Właściwą sygnaturą języka amerykańskiej dziennikarki i pisarki jest niezmiennie rewolucja.
Iwona Boruszkowska, Weronika Kułacz

Nadać formę bólowi

Autorka po mastektomii postanawia przymierzyć protezę. Staje przed lustrem i instaluje poduszeczkę w miejscu prawej piersi. Po jednym spojrzeniu już wie, że nie chce ukrywać fizycznych oznak przejścia przez doświadczenie graniczne.
Kamila Dzika-Jurek

Z wielu historii, z wielu liter

Konstrukcyjnie książka Andrzeja Chwalby i Wojciecha Harpuli jest alfabetem. A każdy alfabet z racji swojej funkcji porządkującej musi przynieść cięcia i uproszczenia. Ale zdarzają się też niespodzianki – nowe litery i twórcze przesunięcia.
Karolina Rychter

Pisać jak najbliżej rzeczywistości

Ernaux, opisując rodziców, pisze też swoją autobiografię. Chce zdać sprawę ze swojego miejsca pochodzenia, z awansu społecznego i różnych wymiarów wstydu, który w związku z tym odczuwała.
Michał Choiński

Rodzimy się śmiertelni

Na pytanie: „Czemu piszesz?”, Louise Glück udzieliła krótkiej, ale i treściwej odpowiedzi: „Gdy piszę, czuję, że żyję, a gdy nie piszę, nie czuję, że żyję”.
Anna Cieplak

Lęk i wspólnota

Czytając po 20 latach „Białe zęby” Zadie Smith, nakładam je na mapę współczesnych strachów. Z projektu wspólnotowego pisarki moglibyśmy skorzystać w naszym życiu społecznym także teraz
Diana Dąbrowska

Nić Arianny

„Pokój syna” (2001) to intymny portret rodziny mierzącej się z dramatem śmierci nastoletniego dziecka, za który Nanni Moretti otrzymał – jak na razie ostatnią dla włoskiej kinematografii – Złotą Palmę w Cannes
Piotr Oczko

Gwiazda Judyty

Na swoim autoportrecie Judith Leyster jest pewna siebie, przekonana o własnym talencie i możliwościach – uśmiecha się i śmiało spogląda wprost na nas. To nie zahukana nowicjuszka, ale dziewczyna, która wie, że świat stoi przed nią otworem.
Emilia Dłużewska

Jak płakać w miejscach publicznych

Większość psychologów zgadza się, że moja historia nie zaczęła się wraz z narodzinami (ani nawet z poczęciem).
Diana Dąbrowska

Geometria przyszłości

Trudno o lepszego obserwatora fantazji i absurdów II poł. XX w. niż wiecznie roztrzepany, wdzięczny pan Hulot.
Julia Fiedorczuk

Jeż na autostradzie: Miłosz Biedrzycki

Gdyby w ludzkim mówieniu chodziło o przekazywanie konkretnych treści, nie bylibyśmy tak gadatliwi. Gdyby w pisaniu chodziło o konkretne „przesłanie”, literatura nie byłaby taką dobrą zabawą.
Zbigniew Rokita

Ballada bresławska

Thum kreśli biografię powojennego Wrocławia jako jednego z największych eksperymentów demograficznych w dziejach – nie było bowiem nigdy tak dużego miasta, gdzie niemal 100% ludności zostałoby w tak krótkim czasie „wymienione”.
Eliza Kącka

Teatr cieni

Teraz opowiem wam wszystko nie jest dziennikiem, choć taka identyfikacja się narzuca.
Anna Augustyniak

Realia klas pracujących

Choć valter hugo mãe pisze o Portugalii, losy sprzątaczek w całej Europie wyglądają podobnie, grzęzną w potrzasku cudzego życia.
Karolina Broda

Oszuści z Tindera XIX w.

Od kobiet wymaga się wyboru i odpowiedzialności, choć przydzielona im w udziale społeczna sprawczość jest często jedynie iluzoryczna.