Mleko, krew, żar jest debiutanckim zbiorem opowiadań Dantiel W. Moniz. Wyróżnia go bardzo świeży język, zdolność uważnej obserwacji świata i lekkość w prowadzeniu historii. To książka poruszająca, dotkliwa i pełna zachwytu nad światem, który jest zarazem piękny i okrutny. Czytelnik bez wysiłku zanurza się w historiach – narratorzy wzbudzają zaufanie, a bohaterowie uruchamiają empatię. Ta droga bywa jednak zastawioną na odbiorcę pułapką.
Moniz opowiada o przełomowych momentach w codzienności – chwilach gdy następują pęknięcia, bez względu na to, czy mowa o prawdziwie tragicznym wydarzeniu czy też o drobnej wewnętrznej zmianie mającej jednak wielkie znaczenie dla przyszłości postaci. Autorka tak prowadzi narrację, by w odbiorcy maksymalnie zadziałał mechanizm utożsamienia, i wielokrotnie zaskakuje tym, dokąd może on doprowadzić. Praca, którą czytelnik musi wykonać przez odwrócenie perspektywy, może przynieść niespodziewane wnioski.
Książka ukazuje spektrum różnorodnych, wyraziście zarysowanych postaci: od pełnych życia, buntowniczych nastolatek, przez barmanki, młode mężatki i kobiety w średnim wieku, po pełnego wiary w swoje siły emeryta. Kobiety dominują, lecz nie brakuje tu interesujących postaci męskich. Obok siebie występują idealne amerykańskie rodziny, osoby obsesyjnie religijne i barwne postaci zainteresowane ezoteryką, matki bezgranicznie oddane i matki wolne duchy, młodzi ludzie, którzy pytają o to, co zrobić ze swoją przyszłością. W słońcu (ale i śnieżycach) Florydy bez wzniosłych słów wszyscy zadają sobie pytania fundamentalne i nie znajdują prostych odpowiedzi. Mleko, krew i żar pulsują w ich żyłach.
Dantiel W. Moniz Mleko, krew, żar tłum. Dobromiła Jankowska, Wydawnictwo Pauza, Warszawa 2023, s. 208
