W książce Od rodziny nie można uciec – tytuł jest jednocześnie myślą przewodnią publikacji – Irena Namysłowska wnikliwie, warstwa po warstwie, konfrontuje oczekiwania z rzeczywistością. Materiał ujęty w formę rozmowy stanowi wspólny efekt pracy Namysłowskiej, wybitnej psychiatry i psychoterapeutki, z dziennikarzami Cezarym Gawrysiem i Katarzyną Jabłońską. Publikacja w przystępny i wciągający sposób przedstawia kolejne fazy życia rodziny z całą złożonością i zmiennością ról wynikającą z upływu czasu.
Namysłowska dzieli się z czytelnikiem kilkudziesięcioletnim doświadczeniem nie tylko jako znawczyni ludzkich problemów, ale też przewodniczka po historii polskiej psychiatrii. Dziś nauka patrzy na rodzinę jak na rzeczywistość dynamiczną, nie zamykając się w pojęciu normy. Człowiek zaś to interakcja genów, mózgu i środowiska. Profesor na podstawie konkretnych przykładów analizuje rolę relacji międzyludzkich, uwrażliwiając jednocześnie na nowe zjawiska, z którymi mierzą się terapeuci i ich podopieczni.
Jednym z nich są coraz częstsze sytuacje „nieregularne” dotyczące osób wierzących – co oznacza, że żyją one niezgodnie z nauczaniem moralnym Kościoła, wybierając we własnym poczuciu ważniejsze dla siebie dobro. Całość ludzkich zachowań oplata fascynująca sieć przekazu transgeneracyjnego, który często nieświadomie wpływa na nasze wybory. Właśnie ten wątek w książce wydaje się najbardziej znaczący dla zrozumienia, czym tak naprawdę jest rodzina.
Czytaj także
Jasność
–
Irena Namysłowska, Cezary Gawryś, Katarzyna Jabłońska
Od rodziny nie można uciec
Biblioteka „Więzi”, Warszawa 2020, s. 272
