fbpx
Błażej Popławski lipiec-sierpień 2017

Kulisy dyplomacji

Ambasadorowie odsłaniają kuchnię zawodu dyplomaty. Autorzy piszą ze swadą, dystansem, a miejscami też z nieskrywaną ironią zarówno wobec głównych architektów, jak i podrzędnych wykonawców polskiej polityki międzynaro­dowej.

Artykuł z numeru

Kim jestem, kiedy podróżuję?

Kim jestem, kiedy podróżuję?

W takim ujęciu dyplomacja przestaje być misterną grą prowadzoną przez mężów stanu. Częściej przypomina zabawę w piaskownicy.

Książka to zbiór anegdot odbrązawiających Corpus Diplomaticus, antologia, która została dość sztucznie podzielona na kilka rozdziałów. W jednym omówiono ideał dyplomaty w antycz­nych Chinach i nowożytnej Europie. W kolejnych scharakteryzowano blaski i cienie pełnienia oficjalnych funkcji (w tej części dyskurs przy­pominać może poradniki terapeutyczne) oraz sztukę prowadzenia negocjacji (z kuriozalnym skupieniem się na różnicach psychologicznych między nacjami). Następne, być może najcie­kawsze, fragmenty mówią o łamaniu protokołu, radzeniu sobie w sytuacjach wyjątkowych, a także spożywaniu alkoholu. Układ ten nie wyczerpuje bogactwa tematów, które generuje życie na pla­cówce. To subiektywne zestawienie, do którego autorzy mają oczywiście prawo.

Ambasadorowie powstali na kanwie audycji pro­wadzonych przez Walewskiego i Pośpiecha w Pol­skim Radiu. Zabieg polegający na przepracowaniu materiału radiowego na książkę jest niełatwy do wykonania. Dziennikarze stworzyli intrygującą chrestomatię, którą czyta się jak najlepszy kry­minał. To książka wdzięczna w lekturze – zarówno dla dyplomatów, specjalistów do spraw między­narodowych, jak i dla tych, którzy podpatrują polityków z mieszaniną zazdrości i politowania.

_

Łukasz Walewski, Marcin Pośpiech

Czego nie powie Ci królowa. Ambasadorowie

Wydawnictwo Sine Qua Non, Kraków 2016, s. 288