Europa nie posiada jednej duszy. Jest mieszaniną, efektem wzajemnego splątania wielu odmiennych historii. Żadna z narodowych tożsamości Starego Kontynentu, oddziałujących na siebie przez wieki, nie pozostała w postaci czystej, każda za to dzieli coś z inną, także pozaeuropejską. Polacy nie byliby tym, kim są, bez Niemców, a ci z kolei bez Francuzów i Włochów…
To właśnie świadomość wzajemnego przenikania się i szacunek dla racji dzielonych najbardziej psuje szyki krążącym dziś po Europie widmom terroryzmu, nacjonalizmu i populizmu. Jak nie zmarnować europejskiego kryzysu? Co jest konieczne, by dostrzec, że wzajemnie się potrzebujemy? Czy naszą samoniewystarczalność można przekuć w siłę?
Ponadto:
Co zmieniła akcja Przekażmy sobie znak pokoju?
Jakie są konsekwencje zmian klimatycznych?
Co pozwala nam sądzić, że apokalipsa już się rozpoczęła?
Czy teatr w Polsce ma problem z cenzurą?
Moje dziecko delfin – opowiadanie Agnieszki Wolny-Hamkało
Spis treści >>> http://www.miesiecznik.znak.com.pl/738-spis-tresci/
