Małżonkowie katoliccy, zgłębiając tematykę relacji między mężczyzną i kobietą, odkrywają duchowość życia małżeńskiego, integrują życie seksualne z doświadczeniem wiary, weryfikują swoje błędy. W trakcie trwania tego procesu zadają pytanie, jak przekazać własnym dzieciom wartości, które odkrywają. Rodzicom zależy, aby dzieci zrozumiały, na czym polega miłość, jak głęboka więź może być wyrażana przez seksualność. Zależy im także, aby zdobyły podstawową wiedzę na temat ludzkiego ciała, procesów psychoseksualnych, jakie w nim zachodzą, dowiedziały się o płodności mężczyzny i kobiety. Większość małżeństw dostrzega braki własnego wychowania, w którym nie poruszano tej tematyki, a zdobyta w młodości wiedza była podana w formie ostrzeżenia albo została zwulgaryzowana.
Chcą, aby dzieci były lepiej od ich pokolenia przygotowane do budowania intymnej relacji z mężem czy żoną.
Rodzice, z którymi się spotykam, są gotowi poprzeć program szkolny, który byłby oparty na chrześcijańskiej wizji ludzkiej miłości, pod warunkiem że formacja dzieci będzie afirmowała ludzką seksualność, ale zarazem nie będzie zachęcała do wczesnej inicjacji seksualnej. Będzie poruszała problematykę seksualną w kontekście uczuć, relacji, odpowiedzialności za drugą osobę, a nie ograniczała się tylko do ars amandi. Będzie oparta na rzetelnej wiedzy naukowej, która nie jest sprzeczna z dobrze wyłożoną moralnością katolicką. Będzie przedstawiona językiem komunikatywnym, atrakcyjnym. Język ten nie może być pruderyjny, ale zarazem powinien być pełen szacunku dla człowieka i jego ciała.
Rodzice chcący wychować dzieci w kulturze chrześcijańskiej zdają sobie jednak sprawę, że lansowana edukacja seksualna w wielu miejscach nie będzie współgrała z ich światopoglądem. Dlatego potrzebują podręczników uczących, w jaki sposób i kiedy przekazać dzieciom odpowiednią wiedzę, by uprzedziła ona zły wpływ środowiska. Potrzebują także pomocy w interpretowaniu różnorodnych zachowań seksualnych, tak aby ich krytyka nie naruszała godności człowieka.
O ile wiedzę na temat życia seksualnego w aspekcie biologicznym można stosunkowo łatwo przekazać na lekcji szkolnej, o tyle powiązanie seksualności z życiem małżeńskim, z miłością, z odpowiedzialnością wymaga wychowywania dziecka w kochającej się rodzinie, wymaga wzorców życia małżeńskiego i przekazu popartego świadectwem życia. Dlatego formacja małżeństw w kierunku umiejętności budowania duchowo-cielesnej więzi jest najlepszym sposobem profilaktyki chroniącej dzieci przed patologią.
