Subiektywne spojrzenie na Bułgarię, jakie daje polskim czytelnikom Sylwia Siedlecka, to niespełna 300 stron wyśmienitej lektury.
Po dłuższym czasie wraca moda na pisanie o dwudziestoleciu międzywojennym. Jeżeli kolejni autorzy pójdą w ślady Macieja J. Nowaka, to czeka nas pasjonująca lektura, choć płynące z niej refleksje będą bardzo gorzkie.
Kolej podziemna zbudowana w Budapeszcie pod koniec XIX w. utwierdzała Madziarów w przekonaniu o potędze ich państwa. Ta, która od lat 30. XX w. powstała w Moskwie, fascynowała przepychem wnętrz i sprawnością projektantów. Natomiast ta budowana w Warszawie po II wojnie światowej długo pozostawała jedynie na papierze.
Figura „żydokomuny” w tłumaczeniu dziejów polskiego stalinizmu ma się wciąż znakomicie. Książka Andrzeja Skalimowskiego udowadnia jednak, że można było być przedwojennym towarzyszem, wywodzić się z żydowskiej rodziny, a mimo to nie mieścić się w stereotypie.
Już dawno w dorosłość weszło pokolenie, które rzeczywistość PRL kojarzy przede wszystkim z Barejowskich Alternatyw 4 czy Misia. A przecież to, co śmieszne i absurdalne, miało też drugą stronę, zgoła nie komediową.
Autor nagradzanej monografii drugiego obiegu wydawniczego po raz kolejny udowadnia, że o opozycji antykomunistycznej w Polsce można pisać interesująco i z polotem. To tym ważniejsze, że swoim bohaterem Jan Olaszek uczynił postać z drugiego szeregu działaczy.
Sheila Fitzpatrick to doskonale znana australijska badaczka, jeden z czołowych autorytetów w dziedzinie historii społecznej Rosji i ZSRR.
Historyk z Uniwersytetu Warszawskiego dowodzi, że lata 1956–1957 gruntownie przeorały polską rzeczywistość. Czy ten moment wypada uznać za nowy fundament funkcjonowania komunistycznego państwa i żyjącego w nim społeczeństwa?
Korzystając z serwisu wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Zapoznaj się z Polityką prywatności.
