fbpx

Tag: kobiety

Olga Gitkiewicz

To mnie dotyka

Co takiego pozwala niektórym mężczyznom śmiało wyciągnąć rękę i położyć ją na damskich plecach, w talii, bezceremonialnie przestawić kobietę na bok?

Andrzej Galbarczyk, Michał Zabdyr-Jamróz

Krucha płeć

Dlaczego mężczyźni – zwłaszcza w Polsce – żyją krócej i w gorszym zdrowiu od kobiet?

Olga Gitkiewicz

Presoterapia

Prawie 120 lat temu Nałkowska powiedziała: „Chcemy całego życia”. Jestem już tak bardzo zmęczona tym, że wciąż na to życie czekamy 

Ilona Klimek-Gabryś

Pisanie jako iluzja trwania

Czy i jak zostaniemy zapamiętani, czym jest miłość, a czym śmierć, jak poradzić sobie ze stratą – w najnowszej przetłumaczonej na język polski powieści chińska pisarka znów wchodzi w sam środek tematów, o których trudno się mówi. Ona jednak mistrzowsko znajduje dla nich odpowiednią formę.

Anna Marchewka

Kim jestem

Z drobnej książki Au wybija się dręczące pytanie o tożsamość. Mógłby spaść śnieg to powieść schyłkowa, chłód zapowiada koniec cyklu i pytania o możliwy ciąg dalszy.

z Iwoną Dadej rozmawia Anna Mateja

Ufne w szczęśliwą gwiazdę

Profesorowie z oporem przyjmowali zmiany, które naruszały ich uprzywilejowaną pozycję. Nie tylko na uniwersytecie, gdzie pojawiła się konkurencja w postaci kobiet. Obawiali się także, że ich żony czy córki, idąc śladem emancypantek, zapragną zawodowej samodzielności.

Dominika Kozłowska

Kobieta, życie, wolność

„Ważne decyzje muszą być podejmowane przez ludzi, którzy ponoszą ich konsekwencje”. Ta zasada pozwala zrozumieć wagę zaangażowania obywatelskiego i artystycznego tam, gdzie cenę za pychę i przemoc władzy płacą ludzie niewinni

Olga Gitkiewicz

Zdarta płyta

Oto chłopaki z nędznej playlisty: Robert miał słabiutki styl, a Krzysiek cienki wokal.

Piotr Oczko

Szkicownik Gesiny

Gesina ter Borch nigdy nie stała się artystką profesjonalną. Tyle tylko że to właśnie stanowi teraz największą wartość jej twórczości: sztuki szczerej, wolnej, spontanicznej.

Dominika Kozłowska

Człowiek, czyli mężczyzna?

Zastanawiam się czasami, jak wyglądałby nasz świat, gdyby Maria urodziła córkę. Gdyby Bóg, który stał się człowiekiem, był kobietą.

Olga Gitkiewicz

Niewidzialne

Od października opiekunki domowego ogniska będą marzły.

Magdalena Moskal

Między #tradwife a Strajkiem Kobiet

Gdy zastanawiałam się, czy dotyczy mnie hasztag #metoo, wydawało mi się, że nic drastycznego w życiu mnie nie spotkało. A przecież pamiętam matczyne ostrzeżenia: ubierz się skromnie, nie siadaj sama w przedziale, wysiadając, sprawdź, czy nikt za tobą nie idzie, w razie zagrożenia krzycz głośno: „pożar”, bo na zwykłe „ratunku” ludzie nie zareagują.

Karol Kleczka

Średniowieczne korzenie feminizmu

Trzecioplanowa bohaterka historycznych relacji staje się soczewką, która skupia wypartą herstoryczność, ambicję, władzę i namiętność.

Olga Gitkiewicz

Z wyboru

Prawa wyborcze wywalczyłyśmy sobie ponad 100 lat temu. O prawa reprodukcyjne wciąż jeszcze musimy się szarpać.

Olga Gitkiewicz

Drugoplanowe

Niestety, wciąż w XXI w. jest oczywiste, że jeśli zaprasza się kogoś do eksperckiej wypowiedzi, jest to mężczyzna. Kobiety doprasza się w ramach politycznie poprawnego wyrównywania proporcji.

Rebecca Solnit

Życie podczas wojny

Fakt, że wielu mężczyzn krzywdzi kobiety, a inni to lekceważą, wpłynął na mnie osobiście. Ale remedium nie mogło być osobiste. Żadna zmiana we mnie nie sprawiłaby, że problem zniknie. Istniały jednak sposoby na przełamanie milczenia, stanowiącego część problemu: był to bunt, poczucie mocy, by opowiadać historie, własne i cudze.

Dominika Kozłowska

Kobiety objaśniają mi świat

Rebecca Solnit daje nam język pozwalający zapoczątkować zmianę dającą wiarę w bardziej otwarty, równy i wolny od przemocy świat.

Eliza Kącka

Alchemia codzienności

Nie tak znowu wielu poetów mogłoby się ścigać z autorką Szczelin istnienia na enumeracje jedynych i szczególnych cech owocu. By je wypisać, trzeba było wpierw go dotknąć. By je wymienić, trzeba było się zachwycić.

Elżbieta Korolczuk

Zdrowie zaczyna się od uznania podmiotowości

W obszarze zdrowia reprodukcyjnego udało się zrobić bardzo mało, a jeśli już coś osiągnęliśmy, to głównie dlatego, że walczyły o to organizacje pozarządowe i ruchy społeczne, a nie dlatego, że politycy – z jakichkolwiek frakcji – o to zadbali.

Redakcja

Spis treści 789

z Anną Szwed rozmawia Michał Jędrzejek

Usłyszeć głos katoliczek

Gdy jedne katoliczki uczestniczą w Strajku Kobiet, inne świadomie wybierają postawę konserwatywną. Walka o autonomię może przyjmować różne formy.

z Martą Niedźwiecką rozmawia Urszula Pieczek

Różnorodność zamiast hierarchii

Patriarchat boi się różnorodności i polifonii wątków, a przede wszystkim kwestionowania utartych schematów i status quo. Ograbił kobiety z siły, sprawczości i ekspresji, a mężczyznom odebrał możliwość wchodzenia w relacje.

Kamila Dzika-Jurek

Nakarmić nieczułego boga

„Gorzko, gorzko” – trzeba było wołać w dzieciństwie do os krążących nad drożdżówką, żeby je odgonić od słodyczy; „gorzko, gorzko” – krzyczą weselnicy do pary młodej, chcąc sprowokować nowożeńców do pocałunku.

Aleksandra Grzemska

Wspólny pokój – wielogłos kobiet w poezji jidysz

Zarówno monografia „Kol isze”, jak i antologia „Moja dzika koza” kładą nacisk na znaczenie ról genderowych (córki, panny na wydaniu, narzeczonej, żony, matki, aguny). Ważną funkcję pełnią nie tylko relacje matka–córka, ale także poetyckie relacje siostrzańskie, w których dialog między kobietami poetkami ma istotne znaczenie.

z Elżbietą Adamiak rozmawia Anna Mateja

Cicho, coraz ciszej

Kobiety od dawna są obecne w teologii. Ile z nich może jednak kontynuować badania naukowe? Ile zostaje wykładowczyniami albo zaczyna pracę w instytucjach kościelnych? Ile wreszcie – to zdarza się najczęściej – wybiera posadę nauczycielki religii?

Aleksandra Grzemska

Rodzina siłaczek: Natalia Rosińska, Nelly Egiersdorff, Maria Anto, Zuzanna Janin

Na początku 2018 r., w odbudowanym po wojnie rodzinnym domu Zuzanny Janin, który znajduje się w warszawskiej modernistycznej kolonii zaprojektowanej przez Kazimierza Tołłoczkę, wykonawcy remontu natknęli się na zatopioną w betonowym fragmencie podłogi małą srebrną łyżeczkę z wygrawerowanymi inicjałami N.R.

z Michałem Królikowskim rozmawia Dominika Kozłowska

Nie wejść na równię pochyłą

W społeczeństwie pluralistycznym nie ma możliwości uchwalenia pełnego zakazu aborcji, zakazu dostępu do zapłodnienia metodą in vitro i do środków antykoncepcyjnych, mimo iż jestem przekonany o niemoralności tych rozwiązań. Akty prawne muszą w jakimś stopniu brać pod uwagę różnice światopoglądowe.

z Eleonorą Zielińską rozmawia Karolina Głowacka

Prawa nie tylko dla kobiet

Zakres praw reprodukcyjnych jest przedmiotem kontrowersji. Panuje konsensus co do tego, że każdy człowiek ma prawo do planowania rodziny i edukacji seksualnej, punktem największych konfliktów pozostaje zaś kwestia przerywania ciąży.

Olga Mielnikiewicz

Lwice się budzą

W sierpniu 2010 roku na okładce magazynu „Time” pojawiła się Bibi Aisza z dziurą w twarzy w miejscu, gdzie znajduje się nos. Pół roku później portret tej okrutnie oszpeconej Afganki wygrał prestiżowy konkurs World Press Photo. I tak osiemnastolatka z prowincji Uruzgan stała się drugą w historii najbardziej rozpoznawalną na świecie kobiecą twarzą Afganistanu. Pierwszą była bezimienna sierota, znana jako „afgańska dziewczynka” z okładki „National Geographic”, której zielonymi oczami zachwycił się Steve McCurry w jednym z obozów dla uchodźców afgańskich w Pakistanie w 1984 roku. Wrócił tam po siedemnastu latach i ją odnalazł. Poznał też imię Pasztunki – Szarbat Gula. Za sprawą mediów Bibi Aisza i Szarbat Gula stały się metaforą i egzemplifikacją losów wielu afgańskich kobiet i zarazem dzieci.