fbpx

Tag: ciało

Diana Dąbrowska

Horror ciał

„Diabły” (1971) uchodzą do dziś za jeden z najbardziej obrazoburczych filmów w historii kina. Ken Russell wita nas w świecie, w którym cierpienie i przyjemność zadawane są z tą samą pasją i siłą.

Olga Gitkiewicz

Presoterapia

Prawie 120 lat temu Nałkowska powiedziała: „Chcemy całego życia”. Jestem już tak bardzo zmęczona tym, że wciąż na to życie czekamy 

Barbara Brzezicka

Wstrząsające doświadczanie

Co sprawia, że czujesz się najbardziej żywy?

Olga Gitkiewicz

Różowe podatki

Zastanawiam się, ilu byłoby skłonnych zwrócić uwagę facetowi, który podróżuje tramwajem bez koszulki.

Spis treści 808

Spis treści 808

Jak pracuję z ciałem

Jak pracuję z ciałem

W jaki sposób komunikują się ze swoim ciałem? Jak radzą sobie z trudnościami, które pojawiają się na ich drogach? Czego uczą ich te doświadczenia?

Świadectwo naszych przeżyć

Świadectwo naszych przeżyć

Rozpoznanie stylu sensorycznego dziecka ułatwia ukierunkowanie naszych działań, ale jedynym właściwym drogowskazem w procesie zaspokajania potrzeb sensorycznych jest konkretne dziecko i jego reakcje.

Mira Marcinów

Ciało pamięta

Właśnie teraz, w czasie trwania wojny tuż obok, życie z częścią siebie, do której nie mamy dostępu, uderza najmocniej, prosto w twarz, w ciała osób dziedziczących traumy.

Filip Zawada

Tam, gdzie raki chodzą do przodu

Co się dzieje z ciałem, które jest niedotykane? Czy przestaje być przydatne? Chyba nie. Czasami przecież rozmawiamy o wyrostku robaczkowym, kości ogonowej czy zębach mądrości, a spokojnie moglibyśmy bez nich żyć.

Małgorzata Lebda

Ruch przeciwko utracie

Chcę biegać na swoich warunkach, wybierać trasy pozbawione oznaczeń, kierować się tym, w jaki sposób prowadzą mnie ukształtowanie terenu, linia rzeki czy potoku, warunki atmosferyczne czy to, co podpowiada mi ciało.

z Katarzyną Schier rozmawia Ilona Klimek-Gabryś

Odrodzić się z traumy

Jeśli straumatyzowany pacjent w psychoterapii dostaje dobre wsparcie, to następuje u niego zmiana narracji o sobie i świecie. Przechodzi od pozycji ofiary poprzez pozycję ocalonego do pozycji odrodzonego, nastawionego na rozwój i wzrost.

z Kają Tomczyk rozmawia Ewelina Kaczmarczyk

Ciało to ja

Co dany bodziec ciała mówi o moim stanie psychicznym? Jeśli zaczynamy o tym myśleć i z kimś rozmawiać, zazwyczaj napięcie ustępuje.

Olga Gitkiewicz

Z głowy

Migrenik czy migreniczka w oczach wielu jest tą osobą, której nie chce się pracować, pójść na imprezę, spotkać z kimś, zająć dziećmi. Nieraz słyszałam uszczypliwe uwagi i żarty o jaśniepańskich skłonnościach. Bo przecież każdego czasem boli głowa, prawda?

Dominika Kozłowska

Ciało potrzebuje więcej

Nasz doroczny rytuał, praktykowany od lat. Wspólny wyjazd nad jezioro. Spotkanie przyjaciół na co dzień mieszkających w odległych częściach Europy. Pierwsze dni spędzone na kocach na pomoście odsłaniają prawdę o minionym roku szybciej niż słowa.

Piotr Napiwodzki

Ciało

Wbrew często przyjmowanemu poglądowi, malarstwo apokaliptyczne nie miało straszyć, lecz raczej leczyć z lęków i obaw. Pełniło taką samą funkcję jak popularne dzisiaj kino katastroficzne, które w gruncie rzeczy stanowi odpowiedź na ludzki strach.

Tomasz Przybyszewski

Sportowcy i śmiertelnicy

Joanna po wejściu na bieżnię stadionu była zdezorientowana, bo nie przywykła do obecności kibiców na zawodach w kraju. Wojciech przed finałem pływackim potrafił wyłączyć się, nie odbierać bodźców. Janusz nie wiedział, czy zerwany mięsień pozwoli pchać kulą. Jakub tuż przed kajakarskim finałem usłyszał od trenerki: „Masz być jak byk!”. Igrzyska paraolimpijskie w Rio de Janeiro to już czysty sport. Na pokonanie swojej niepełnosprawności był czas wcześniej.

z Ewą Maksymowicz rozmawia Artur Zaborski

Ślepota nie odbierze mi radości życia

My, niewidomi, dopiero niedawno przebiliśmy się ze swoimi sprawami i powiedzieliśmy: istniejemy! Zobaczcie nas! Wyszliśmy z domu z naszymi laskami i powiedzieliśmy, że pragniemy żyć, cieszyć się światem, chcemy dostępu do kultury i sztuki, chcemy pełnić normalne funkcje w społeczeństwie i w rodzinie.

Marzena Zdanowska

Nie-złe upośledzenie

Założenia ruchu disability pride w pierwszym momencie mogą szokować, ale po wsłuchaniu się w argumenty teoretyków niepełnosprawności racjonalne staje się rozróżnienie na neutralną niepełnosprawność i negatywne ograniczenia, jakie niepełnosprawni spotykają w świecie zaprojektowanym dla pełnosprawnych.

Lech M. Nijakowski

Ciało w zwierciadle pornografii

Pornografia wpływa na odbiorców na głębszym poziomie. Prezentując ciała z pozoru zdrowe i zadbane, wpisuje się w dyskursy biowładzy, nakazujące nieustanną troskę o siebie.

Mira Marcinów

Rozmowy pod postacią somatyczną

Świat psychoterapeutów rzadko przenika się ze światem tancerzy. Gdy choreoterapeuci próbowali to zmienić, pojawiło się wiele kontrowersji: czy terapeuta ma prawo posługiwać się najbardziej efemeryczną ze sztuk? Czy z kolei trenujący ciało tancerz może być „lekarzem dusz”?

z Agatą Dziuban rozmawia Daniel Lis

Zapisane w ciele

Tatuaż jest bardzo atrakcyjnym narzędziem konstruowania tożsamości m.in. ze względu na ikoniczny charakter. To forma modyfikacji własnego ciała, która zapisuje się w obrazie, serii obrazów, z jednej strony jest estetyczna, a z drugiej – pozwala na zawarcie różnorodnych przekazów i znaczeń.

Mateusz Burzyk

Bezkształtne mięso i zorganizowany korpus

Cielesność to, uogólniając, bezkształtne mięso, pozbawione ścisłej organizacji, w każdej chwili gotowe rozlać się poza podtrzymujące je granice. Ciało zaś jest już zawsze naznaczone określonym porządkiem, jest wielością skutecznie zunifikowaną pod określonym przywództwem.

z Erykiem Makohonem rozmawia Justyna Siemienowicz

Laboratorium (w) ruchu

Fascynuje mnie coś bardzo archaicznego. Chciałbym, żeby spektakle Krakowskiego Teatru Tańca były laboratorium, w którym może nawiązać się nić współodczuwania między widzem i osobą tworzącą. Najważniejsze w tym procesie jest to, co leży u podstaw tańca: przeniknięta obecnością fizyczność i świadek w osobie widza, który zostaje wciągnięty w taneczne działanie, zarażony nim.

Jadwiga Majewska

Pomysleć taniec – po polsku

Obcowanie z tańcem wymaga od widza głębokiego wczucia i empatii, a zarazem napiętej, analitycznej uwagi. To rodzaj czytania świadomym siebie ciałem.

Stanisław Lem

Przyszłość otwarta na dobre i na złe

Zagadnieniu „sztucznej inteligencji” poświęcono do dziś całe biblioteki. Podział stanowisk od siekiery dzieli wypowiedzi ekspertów i laików na obóz przekonanych, że AI da się zrealizować technicznie lub biotechnicznie, i na przeciwników, utrzymujących, że maszyny inteligencji ludzkiego typu nigdy nie osiągną. Ponieważ muszę być zwięzły, muszę być apodyktyczny.

z Krzysztofem Michalskim rozmawia Dominika Kozłowska

Ślad wieczności

W jaki sposób cielesność określa ludzką egzystencję? Co to znaczy, że „jestem ciałem”? To znaczy: jestem śmiertelny. To znaczy także: jestem podatny na cierpienie.

Katarzyna Skrzydłowska-Kalukin

Opowieść o duszy, która poruszyła ciałem

Kiedy ciału czegoś brakuje, jest traktowane jak niepełnowartościowe. Dlatego niepełnosprawne ciało jest jakby mniej warte niż pełnosprawne. Głowa Rafała Urbackiego, tancerza i choreografa, który spędził na wózku inwalidzkim dziesięć lat, nie akceptuje takiego stanu rzeczy. Natomiast pełna współpraca umysłu z ciałem sprawiła, że młody tancerz wstał z wózka i chodzi.

Dominika Kozłowska

Ciało i dusza – partnerski układ?

Nasze ciało stwarza niesamowite możliwości – udowadnia to Rafał Urbacki, niepełnosprawny tancerz, który dzięki ćwiczeniom i dużej świadomości ciała, mimo zaniku mięśni, chodzi i tańczy. Opowiada o tym także Katarzyna Pilorz, znakomita nauczycielka jogi. Dlaczego więc tak często przyjmujemy, że człowiek to przede wszystkim „głowa” – umysł, dusza, intelekt, cenny diament w nietrwałej cielesnej otoczce?

Jacek Prusak SJ

Świątynia, a nie więzienie

Nie tylko kontroli, ale naznaczeniu poddane są zwłaszcza „ciało niepełnosprawne” i „ciało geja”.

Zygmunt Bauman

Duch i ciało na rynku – duchowość na sprzedaż

W ciągu 0.08 sekundy Google odszukał około pięćdziesięciu jeden milionów portali poświęconych enigmatowi body and soul. Właścicielami portali okazały się na ogół ośrodki wakacyjne, producenci i sprzedawcy środków dietetycznych, wytwórcy kosmetyków i kliniki chirurgii kosmetycznej. Spirituality – „duchowość” – to najgoręcej od niedawna pożądana wartość. Ta duchowość czyni dbałość o zdrowie, sprawność i dobrostan ciała obowiązkiem moralnym. W praktyce założenie „przez ciało do duszy” tłumaczy się dziś jako zasada „do duszy przez sklepy”.

z Katarzyną Pilorz rozmawia Dominika Kozłowska

Ciało w harmonii z duszą

Trzeba sobie uświadomić, że nasze ciało funkcjonuje w polu grawitacyjnym i podczas wykonywania podstawowych czynności i ruchów, które każdy nas ma zautomatyzowane (wykonywanie ich nie wymaga od nas żadnego udziału uwagi), podlega ono przeciążeniom, stopniowo się zużywając.

Olga Drenda

Maszyna i operator. Transhumanistyczna wizja ciała

Jaki status ma ciało w transhumanizmie? Czy filozofia ta nie jest może zakamuflowanym, futurystycznym przedłużeniem gnostyckich idei antagonizmu duszy i ciała, przy czym wrogiem umysłu/ducha nie jest tu ciało sensu stricto, ale jego dokuczliwa niedoskonałość?

Katarzyna Pilorz

Ciało, duch, ruch

Dlaczego staramy się kształtować ciała zgodnie ze swoją wolą? U podłoża takiego stosunku do ciała znalazła się dualistyczna wizja rzeczywistości. Zakłada ona, że człowiek to dusza oraz podległe jej ciało, od którego dusza jest oddzielona, niezależna. Ten dualizm tkwi u podłoża naszego zachodniego systemu pojęciowego, na nim ufundowana jest nasza postawa wobec ciała oraz zależny od niej styl życia.